دررفتگی آرنج

دررفتگی آرنج یعنی هر یک از سه استخوان مفصل آرنج از هم جدا شده یا از حالت طبیعی خارج شوند. دررفتگی می‌تواند بسیار دردناک باشد و باعث شود که آرنج ناپایدار شود و گاهی اوقات قادر به حرکت نباشد. دررفتگی آرنج زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان‌های ساعد (شعاع و اولنا) در مقایسه با استخوان بازو (استخوان بازو) از جای خود خارج شوند. مفصل آرنج که در محل اتصال این 3 استخوان شکل می‌گیرد ، دررفتگی پیدا می‌کند یا از مفصل خارج می‌شود. آسیب‌های جدی که ممکن است رخ دهد شکستگی (شکستن استخوان های بازو) ، صدمه به شریان های بازو (عروق حامل خون به دست) و آسیب به اعصابی است که از ناحیه آرنج عبور و حرکت را مختل می‌کند.

دررفتگی به رباط‌های آرنج آسیب می‌رساند و همچنین می‌تواند به ماهیچه‌های اطراف ، اعصاب و تاندون ها (بافت‌هایی که استخوان‌ها را در یک مفصل متصل می‌کنند) آسیب برساند. اگر فکر می‌کنید دچار دررفتگی آرنج شده اید باید فوراً به دنبال درمان پزشکی باشید. درمان خطر آسیب جبران ناپذیر را کاهش می‌دهد.

دررفتگی آرنج چقدر شایع است؟

میزان بروز آسیب در هر 100000 نفر بالای 16 سال 2.9 مورد برآورد شده است. در کودکان ، وقتی کسی ضربه ناگهانی و شدیدی بر روی بازوی کودک ایجاد شود، ممکن است دررفتگی رخ دهد.

علت دررفتگی آرنج چیست؟

دررفتگی آرنج دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد.

• بیشتر دررفتگی‌های آرنج زمانی رخ می‌دهد که افراد سعی می‌کنند با دست خود از افتادن جلوگیری کنند.
• تصادفات رانندگی می‌تواند باعث دررفتگی آرنج‌ها شود وقتی افراد دست خود را در برابر ضربه محکم می‌کنند.
• آسیب‌های ورزشی می‌تواند باعث دررفتگی شود.
• حرکت بیش از حد نیز می‌تواند باعث دررفتگی آرنج شود.
• در برخی موارد ، یک اختلال مفصلی مانند سندرم Ehlers-Danlos باعث دررفتگی می‌شود. Ehlers-Danlos مفاصل را به طور غیرمعمول شل و انعطاف پذیر می‌کند.

دررفتگی آرنج چه علائم و نشانه هایی دارد؟

دررفتگی آرنج می‌تواند جزئی یا کامل باشد. دررفتگی کامل آرنج شامل جداسازی کامل است و لوکساسیون نامیده می‌شود. وقتی مفصل آرنج تا حدی دررفت، به آن سابلوکساسیون گفته می‌شود. پزشکان همچنین دررفتگی را با توجه به میزان آسیب و محل وقوع آن طبقه بندی می‌کنند. 3 نوع شامل:

• ساده: بدون آسیب جدی به استخوان
• پیچیده: صدمات شدید به استخوان و رباط
• شدید: آسیب به اعصاب و عروق خونی اطراف آرنج

علائم و نشانه‌های دررفتگی بسته به شدت آسیب و استخوان‌های درگیر متفاوت است. این علائم عبارتند از:

• در برخی موارد ، ممکن است احساس دست خود را از دست بدهید یا دیگر نبض نداشته باشید (نمی‌توانید ضربان قلب خود را در مچ دست خود احساس کنید). شریان‌ها و اعصاب از آرنج شما عبور می‌کند و ممکن است در حین دررفتگی به این اعصاب و شریان‌ها نیز آسیب وارد شده باشد.
• درد شدید در آرنج ، تورم و ناتوانی در خم شدن بازو همه علائم دررفتگی است.
• کبودی
• بازوی تغییر شکل یافته
• ضعف در مفصل
• از دست دادن توانایی حرکت آرنج
• درد
• تورم

وضعیت دررفتگی آرنج چگونه مدیریت یا درمان می‌شود؟

برخی از آرنج‌های دررفتگی به تنهایی به حالت معمول خود برمی‌گردند. موارد شدیدتر نیاز به پزشک دارند تا استخوان‌ها را به موقعیت مناسب خود بازگرداند. درمان دررفتگی آرنج با توجه به شدت آسیب متفاوت است. گام‌هایی که می‌توانید برای کاهش درد در حالی که منتظر مراجعه به پزشک هستید انجام دهید شامل موارد زیر است:

• استراحت کردن
• از کمپرس آب سرد استفاده کنید
• آرنج را بالا نگه دارید

درمان دررفتگی آرنج

درمان دررفتگی آرنج شامل موارد زیر است:

جااندازی: پزشک استخوان‌ها را به حالت طبیعی خود برمی‌گرداند.

دارو: پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه را برای کاهش درد تجویز کند.

استراحت: هنگامی که مفصل به جای خود برگشت ، ممکن است لازم باشد مفصل را بی‌حرکت نگه دارید و از آن محافظت کنید. استفاده از اسلینگ نیز می‌تواند به بهبود مفصل آرنج کمک کند.

فیزیوتراپی: ممکن است لازم باشد برای تقویت عضلات و تاندون‌های آرنج تمریناتی انجام دهید تا بعد از بهبودی به حمایت از آن کمک کند.آتل خود را بپوشید آرنج خود را تکان ندهید.

جراحی: ممکن است در موارد زیر نیاز به جراحی داشته باشید:

• پزشک شما نمی‌تواند با دستکاری استخوان‌ها را به موقعیت مناسب خود بازگرداند.
• دررفتگی اعصاب یا رگ‌های خونی در آرنج آسیب دیده شده است.
• تاندون یا ماهیچه‌های پاره شده نیاز به ترمیم دارند.

آیا می توان از دررفتگی آرنج جلوگیری کرد؟

احتیاط می‌تواند به کاهش خطر دررفتگی آرنج فرد کمک کند. روی سطوح لغزنده و پله‌ها مراقب باشید تا از افتادن جلوگیری کنید. برای جلوگیری از صدمات بیش از حد ، از تمرین بیش از حد در ورزش خودداری کنید.

عوامل خطر دررفتگی آرنج چیست؟

افرادی که بیشتر در معرض دررفتگی آرنج قرار دارند شامل افرادی هستند که:

• افرادی که بیش از 65 سال سن دارند (زیرا بیشتر مستعد افتادن هستند)
• ورزش و تمرین کردن بیش از حد ، به ویژه فعالیت‌های پرتابی
• اختلالات ارثی مفصلی مانند سندرم Ehlers-Danlos دارند

پیش آگهی یا چشم انداز افراد مبتلا به دررفتگی آرنج چیست؟

زمان‌ بهبود با توجه به شدت دررفتگی متفاوت است. بسیاری از دررفتگی آرنج‌ها پس از التیام مشکلات دیگری ایجاد نمی‌کنند. معمولاً به محض اینکه پزشک مفصل را در جای خود قرار دهد، فرد احساس بهتری پیدا خواهد کرد.

انواع آزمون‌ها

پزشک با معاینه شروع می‌کند. پزشک با بررسی نبض ، از عدم صدمه به اعصاب و عروق شما اطمینان حاصل می‌کند .انگشتان و مچ دست خود را حرکت دهید و فرد باید مطمئن شود که خون به طور معمول به دست وی جریان می‌یابد.بعد ، پزشک اشعه ایکس می‌گیرد. گاهی اوقات ، شکستگی در استخوان می‌تواند شبیه دررفتگی باشد و برخی از شکستگی‌ها هنگام بروز دررفتگی رخ می‌دهد. اگر پزشک به صدمه به شریان مشکوک شود ، ممکن است آزمایش‌های بیشتری مانند آرتریوگرام (اشعه ایکس از شریان) را تجویز کند.

چه سوالاتی باید از پزشک بپرسید؟

در صورت دررفتگی آرنج ، بهتر است از پزشک خود سوال کنید:

• دررفتگی چقدر جدی است؟
• آیا به جراحی یا درمان دیگری نیاز خواهید داشت؟
• به چه علائم و عوارضی باید توجه کنم؟
• آیا نیاز به ویزیت بعدی دارم و اگر چنین است ، چه زمانی؟

چه زمانی می‌توان به فعالیت‌های عادی خود بازگشت؟

زمان بهبودی بسته با توجه شدت آسیب متفاوت است. اکثر افرادی که از ناحیه آرنج دررفتگی دارند، هنگامی که پزشک مفصل را به وضعیت طبیعی خود بازگرداند، می‌توانند به فعالیت‌های معمول خود بازگردند. اسلینگ می‌تواند به محافظت از مفصل آرنج کمک کند ، بنابراین می‌توانید در حین بهبود مفصل به فعالیت‌های معمول خود بازگردید. هنگامی که می‌توانید فعالیت‌های بدنی بیشتری مانند ورزش یا بلند کردن اجسام سنگین را از سر بگیرید ، پزشک به شما اطلاع می‌دهد.

مراقبت از دررفتگی آرنج در خانه

این مشکل یک آسیب جدی است که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد. در خانه می‌توانید از کمپرس یخ استفاده کنید و آن را بر روی آرنج خود قرار دهید. این کار می‌تواند به تسکین درد کمک کند و مقداری از تورم را کاهش دهد. اما مهم‌ترین کاری که باید انجام شود مراجعه به پزشک است.بهتر است این آسیب توسط پزشک مورد ارزیابی قرار گیرد ، اما در خانه ، می‌توانید چند علامت را بررسی کنید که نشان می‌دهد شریان بازو و اعصاب سالم هستند یا خیر.

برای بررسی شریان ، زیر انگشت شست خود را در پایین مچ دست را لمس کنید. شما باید بتوانید نبض خود را احساس کنید. نوک انگشتان خود را فشار دهید. آنها باید سفید شوند و سپس در عرض 3 ثانیه به رنگ صورتی معمولی باز گردند. در صورت غیرطبیعی بودن هر یک از این آزمایش‌ها ، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

سه عصب توسط آرنج اجرا می‌شوند. هر عصب دارای قسمت‌هایی است که به قدرت و احساس کمک می‌کند. ابتدا قدرت خود را با خم کردن مچ به بالا بررسی کنید انگار می‌گویید “ایست” (عملکرد عصب شعاعی) ، سپس انگشتان دست خود را از هم باز کنید (عملکرد عصب اولنار) ، سپس سعی کنید انگشت شست خود را به انگشت کوچک خود (عملکرد عصب میانی) لمس کنید. اگر با هر یک از این آزمایش‌ها مشکل دارید ، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.

با لمس تمام دست و بازوی خود احساس خود را بررسی کنید. در صورت احساس بی‌حسی ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

جلوگیری از دررفتگی آرنج

وزن خود را روی بازوی خود نیندازید. از موقعیت‌هایی که باعث افتادن می‌شود (مانند راه رفتن در شب یا قرار گرفتن در موقعیت‌های لغزنده) باید اجتناب کنید.به طور کلی ، این آسیب به خوبی بهبود می‌یابد. پس از 3-5 روز ، پزشک از فرد می‌خواهد تمرینات ملایم حرکتی آرنج خود را شروع کند. معمولاً ، بهبودی بدون هیچ گونه اثر پایدار رخ می‌دهد.

ترجمه شده از وبسایت